sábado, 3 de noviembre de 2007

¡Mucha mierda!


Cuando hemos empezado a digerir todo el “efecto curuxa”, nos volvemos a atragantar (http://www.curuxarallye.info/foro/viewtopic.php?f=5&t=9098). Estamos a punto del empacho, pero desde luego de las golosinas más ricas del mundo. Así da gusto.

Ayer, día de Todos los Santos, estuvimos en el circuito de la Magdalena, donde el domingo día 4 se cerrará el raro y complicado Campeonato Gallego de Karting 2007. Falta por decidir el campeonato junior y los subcampeonatos alevín y cadete. El fin de semana, Pancho, Antón, Sergio, Hugo, Javi, Brais y demás implicados, darán, como siempre, lo mejor de sí para conseguir su meta.

Nosotros estuvimos súper a gusto, con una temperatura agradable y con bastantes ganas de trabajar. A veces a Pablo hay que verlo fríamente y después de analizar que tan sólo tiene 7 años y generalmente lo sometemos a una presión impropia de un niño de esta edad, nos damos cuenta del esfuerzo titánico que hace por correr en kart. Muchas veces no lo vemos, no nos damos cuenta y creemos que pasa de subirse al kart o no está motivado. ¿A todos nos apetece siempre hacer lo que nos mandan hacer?, aunque sea algo que nos gusta mucho. Sin embargo a Pablo no le damos cuartel, le exigimos como si tuviese que ser campeón del mundo de algo cuando nuestro objetivo (por enésima vez) es divertirnos y aprender. Su esfuerzo para empezar queda reflejado en que ayer, no dando muchas vueltas, y sin aparentes ganas, bajó 1 segundo su tiempo del fin de semana de la carrera anterior. No está mal. Sobre todo porque quedó a escasas 3 – 4 décimas de los mortales de aquella carrera. De los extraterrestres, estamos a poco más de un segundo. Pero no todo el segundo está en las manos de Pablo, eso lo tengo claro y asumido. Él tiene que mejorar, no cabe la menor duda. Ayer se me quejaba de cómo lo adelantaban en plena recta de meta, en la bajada, con una superioridad aplastante. Y él no hacia mal la entrada en esa recta. Ayer no. Tiene ganas para esta carrera y para mi esas ganas no se reflejan en un cronómetro, yo como su padre que soy, las traduzco de otra forma. Espero no equivocarme. De lo que no me equivoco es que a lo mejor yo tampoco le doy lo mejor de mí, ni tan siquiera (y lo que es peor) lo que él precisa. Por cierto, esta foto se repite un año después con el mismo kart pero distinto piloto. ¿O es el mismo?
Ayer tuvo el descaro de dar sus primeros “empujones”. No estuvo bien que lo hiciese y se le corrigió ese detalle, ¡pero que nadie se me enfade inútilmente! Dice el refrán que donde las dan, las toman. Pablo está harto de ser empujado, en carreras y entrenamientos, y todavía falta que o él o yo nos hayamos quejado por esto. Es más, ayer, haciendo gala de su forma de ser, al bajarse del kart se dirigió hacia el otro kartista y se disculpó por los golpes, a lo que éste dijo… “si yo también te los he dado en Mosteiro”. ¿Para qué nos metemos los mayores? Son ellos los que nos ponen a cada uno en su sitio.

Se acaba el Campeonato y esperemos disfrutar de un buen fin de semana. Nosotros, como casi siempre, lo haremos porque nos conformamos con poco, porque nos gusta disfrutar del juego limpio y porque nos encanta estar con la gente que nos quiere. Pasaremos el fin de semana en la casa rural que estuvimos la otra vez. Allí cenaremos y dormiremos muchos de los que componemos este equipo. Seguro que lo pasaremos bien y tendremos tiempo de contar historias, charlar sobre el campeonato y darle más vueltas a algunas cosas inexplicables.
Vino Lopo al circuito. Me alegré pero me alegro más sabiendo que llevaba mucho tiempo sin hacer fotos “racing” y “gracias a nosotros” ha recuperado su arte. ¡Menudas fotos! Tengo ganas de que me haga una a mí porque pareceré más delgado y con pelo. Es cierto que mis “patinetetes” son los más guapos, por no hablar de lo listos que son, sino del planeta sí del mundo (al menos de mi Mundo). Me apasiona el mundo curuxa, el buen rollo que genera y la confianza que inspira. Esto huele a futuro. Y a mi me encanta apostar a futuro.
Este fin de semana se acaba el primer acto de esta obra de teatro. Tiene tintes trágicos, dramáticos y de comedia. A mi el teatro me encanta, por lo que, señores… ¡mucha mierda!

4 comentarios:

Anónimo dijo...

enorabuena por la karrera pablito!!
pablo perdona ke no sea muy expresivo stoy tirste y sin ganas porke me an kitado un kanpeonato injustamente pero bueno lo pasado pasado es ai ke mirar al futuro una kosa me pueds dar la pagina o el enlace de lo de las fotos es ke no las he pedido ver un abrzo y enorabuena!!!!!!!

Unknown dijo...

É un orgullo que Pabliño forma parte da familia Curuxa, e que siga séndoo por moitos anos.


Pancho, é o foro da páxina www.curuxarallye.info

Anónimo dijo...

A anterior mensaxe esta, por erro, sen asinar,


Lopo

Admin dijo...

Pancho, la página es la que te dice Lopo o la que aparece al principio de esta renovación.

Lopo, seguirá siendo un curuxa mientras siga siendo piloto. Gracias mil.